top of page

 

Μήπως όμως είναι παλιό; Πριν την ίδρυση του ελληνικού κράτους, η συνεταιριστική οργάνωση συνέβαινε. Ένα βιβλίο Ιστορίας του γυμνασίου αναφέρει: «Η κοινοτική αυτοδιοίκηση έχει την αρχή της στη ρωμαϊκή ή το πιθανότερο στην βυζαντινή εποχή. Όμως σίγουρα αναπτύχθηκε και ολοκληρώθηκε τον καιρό της τουρκοκρατίας, χάρη στη δομή της τουρκικής αυτοκρατορίας, και στάθηκε θεσμός πολύτιμος για την οικονομική και πνευματική ανάπτυξη όλων των ελληνικών περιοχών». Ο Boulanger περιγράφει πώς δημιουργήθηκε ένας δυνατός ελληνικός στόλος επί τουρκοκρατίας:

 «Όταν ένας καπετάνιος ή ένας έμπειρος ναυτικός κατέχει τουλάχιστον 500 τάλαντα, συνεταιρίζεται μ’ άλλους θαλασσινούς, χοντρομαραγκούς, σχοινοποιούς, ξυλέμπορους, κι άλλους προμηθευτές και χάρη στις συνενωμένες προσπάθειες τους, αμέσως καθελκύεται ένα καράβι πάνω στο κύμα.

»Όλο το υλικό που χρησιμοποιείται εκτιμάται, καθώς και ο εργατικός κόπος. Έτσι, εξακριβώνεται η αξία του καραβιού και κάθε προμηθευτής και εργάτης παίρνει ένα τίτλο, ίσο με το μερίδιο που του ανήκει για την συμβολή στο κοινό έργο. Τα ημερομίσθια των χοντρομαραγκών και των άλλων εργατών αφήνονται σχεδόν πάντα στο καράβι ως ναυτοδάνειο. Έναντι του δανείου αυτού λογαριάζονται ως μερίδια στα κέρδη του ταξιδιού.

»Γίνεται μετά ένα δάνειο για ένα ποσό που δεν ξεπερνά την αξία του καραβιού. Γενικά το δάνειο γίνεται όχι μόνο από ένα κεφαλαιούχο, αλλά από 20-30 και παραπάνω πρόσωπα, τεχνίτες, εμπόρους, παπάδες, εργάτες. Έτσι, ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού συντρέχει με τις οικονομίες του στην ανάπτυξη του εμπορικού στόλου. Το δανειζόμενο αυτό ποσό που δεν αποφέρει τόκους, αλλά παίρνει μέρος στα κέρδη του ταξιδιού, χρησιμοποιείται για την αγορά σιτηρών στην Ρωσία ή άλλων φορτίων αλλού. Το σύνολο μεταφέρεται και πωλείται σ΄ άλλους λιμένες της Ευρώπης.

»Ο καπετάνιος μαζεύει γύρω του ένα πλήρωμα, που αντί να πληρωθεί με μεροκάματο, παίρνει όπως οι άλλοι το μερίδιό του από τα κέρδη, ανάλογα με τις υπηρεσίες και την ικανότητα του καθενός. Κι όταν το καράβι πουλήσει το φορτίο του, αποτελειώσει το ταξίδι του και ξαναγυρίσει στο λιμάνι, καταστρώνει το γενικό λογαριασμό και γίνεται η διανομή των κερδών»

(http://www.diktio-kapa.dos.gr/keimena/Greece.pdf)

 

Νέο μοντέλο ανάπτυξης

  

 

Μέχρι τώρα γνωρίζαμε ότι αν προκύπτει ανάπτυξη, αυτή πηγάζει είτε από το κράτος είτε από τον ιδιωτικό τομέα κερδοσκοπικού χαρακτήρα ή αλλιώς ελεύθερη αγορά. Η κοινωνική επιχειρηματικότητα είναι ο τρίτος αναγνωρισμένος τομέας, ένα ενδιάμεσο οικονομικό μοντέλο, που συγκεντρώνει τα χαρακτηριστικά όλων των μορφών εταιρειών, εντούτοις είναι εντελώς ανθρωποκεντρικό, είτε ως παροχή υπηρεσιών είτε ως οικονομικός πόρος. Με άλλα λόγια, υποστηρίζει την ενασχόληση του ιδιωτικού τομέα σε τομείς που παραδοσιακά αποτελούν πεδίο της δημόσιας οικονομίας, δρώντας παράλληλα με τα δύο γνωστά μοντέλα.

 

 

Social Economy Institute videos

  

 

1η Ανοιχτή Συνάντηση Πολιτιστικών Φορέων Κυκλάδων

 

Εισήγηση της Εν.Το.Πο.Σύρο με θέμα:

"Ασκήσεις στατικότητας για τη βιωσιμότητα"

 

Σύρος,Νοέμβριος 2014

(προσεχώς η βιντεοσκόπηση)

bottom of page